Χιλιάδες δορυφόροι πετούν γύρω από τη Γη. Αλλά, όπως όλα, οι δορυφόροι δεν διαρκούν για πάντα. Έχουν περιορισμένα καύσιμα και οι δύσκολες συνθήκες του διαστήματος μπορούν να τους φθείρουν αρκετά.

Όταν δεν μπορούν πλέον να λειτουργήσουν, πρέπει να δοθεί μεγάλη προσοχή ώστε να μην προκαλέσουν ζημιές σε άλλους δορυφόρους.

Αυτοί που βρίσκονται σε τροχιά κοντά στη Γη οδηγούνται ακόμα πιο κοντά, έτσι ώστε όταν επιτύχουν την αποστολή τους (συνήθως μέσα σε 25 χρόνια), να εισέλθουν στην ατμόσφαιρα και να καούν.

Όμως, αυτό είναι αδύνατον για τους πιο απομακρυσμένους δορυφόρους. Η ποσότητα καυσίμου που θα χρειαζόταν για να επιστρέψουν στην ατμόσφαιρα της Γης θα τους καθιστούσε υπερβολικά βαρείς για να μπορέσουν αρχικά να ‘βγουν’ στο διάστημα. Αντί αυτού, στο τέλος της ζωής τους, οι δορυφόροι αυτοί τίθενται στην τροχιά του "διαστημικού νεκροταφείου".

Η τροχιά του διαστημικού νεκροταφείου είναι πολύ πιο πέρα ​​από τις τροχιές του κανονικού δορυφόρου, πιο βαθιά μέσα στο διάστημα, ώστε οι δορυφόροι να μην συγκρουστούν με αυτούς που ακόμα λειτουργούν.

Αυτό ακριβώς συνέβη αυτό το μήνα σε έναν επιτυχημένο δορυφόρο που ονομάζεται Meteosat-7. Μετά από σχεδόν 20 χρόνια σε λειτουργία (15 περισσότερα από ό, τι προοριζόταν!), ο δορυφόρος οδηγήθηκε στο νέο και τελευταίο χώρο ανάπαυσης του: την τροχιά του διαστημικού νεκροταφείου.

Το Meteosat-7 ήταν μέρος μιας ομάδας μετεωρολογικών δορυφόρων που συνεχίζει να παρακολουθεί ολόκληρη τη Γη, παρέχοντας προβλέψεις και προειδοποιήσεις για τις καιρικές συνθήκες. Δεν υπάρχει ούτε ένας μουσώνας ή μια καταιγίδα χιονιού που να μην έχει εντοπιστεί από αυτούς τους δορυφόρους, και έτσι σώζονται χιλιάδες ζωές!

Anezina Solomonidou