همه چیز بر روی زمین، در منظومه شمسی، در کهکشانمان، و در حقیقت همه چیز در کل کیهانی که می توانیم لمس کنیم، ببینیم، ببوییم و حس کنیم به تنها ۹۸ ماده طبیعی که «عنصر» نامیده می شوند تجزیه می شود. برخی از عناصری که احتمالا آنها را می شناسید اکسیژن، آهن، طلا و نقره هستند.

از به هم چسبیدن یک یا چند نوع عنصر، «مولکول» ساخته می شود. مولکولها باقی هزاران ماده موجود در کیهان را تشکیل می دهند. مثلا آب و دی اکسید کربن دو نوع مولکول هستند. اما برخی از عناصر دوست ندارند با بقیه بازی کنند و به سایر عناصر نمی چسبند تا مولکولهای جدید بسازند. «گازهای نجیب» گروهی از عناصر هستند که دوست ندارند به بقیه عناصر بچسبند و به همین خاطر معمولا به تنهایی پیدا می شوند.

با این وجود در شرایط ویژه ای گازهای نجیب می توانند مولکول بسازند. دانشمندان بارها این شرایط ویژه را در آزمایشگاهها به وجود آورده اند و مولکولهای زیادی از گازهای نجیب ساخته اند. اما این مولکولهای نادر هرگز در فضا دیده نشده اند. به همین علت دانشمندان همیشه بر این باور بودند که «شرایط ویژه» برای شکل گیری این مولکولها در فضا وجود ندارد… تا همین اواخر!

  سحابی خرچنگ، که در این تصویر دیده می شود، هزار سال پیش از انفجار یک ستاره پرجرم به وجود آمده است. مطالعات جدید بر روی این جرم آسمانیِ آشنا کشفِ جدید و بسیار هیجان انگیزی را به دنبال داشته است: مولکولی کمیاب به نام آرگون هیدرید. این مولکول زمانی ساخته می شود که گاز نجیب «آرگون» به «هیدروژن»، فراوان ترین عنصر در کیهان، می چسبد. به نظر می رسد که سحابی خرچنگ دقیقا آن «شرایط ویژه» را که دیگر امیدی نداشتیم پیدایشان کنیم، دارد.

ترجمه از آیرین شیوایی، دانشجوی دکترا در دانشگاه کالیفرنیا در ریورساید