این که آیا آن یه قطعه از نان است یا سنگ فضایی، بهترین راه برای حفظ هر چیزی یخ نگه داشتن آن است

منظومه شمسی ما نیز محفظه ی فریزری به نام «ابر اٌرت» دارد. ابر اٌرت دارای گروه عظیمی از دنباله دار هایی است که فراتر از مدار سیاره نپتون قرار دارد. این محدوده آنقدر از خورشید دور است که دمای آن به منفی 250 درجه سانتی گراد و حتی پایین تر از آن می رسد

 این مکان سرد و تاریک ایدال ترین محل برای حفظ آثار باستانی هایی از اولین روزهای منظومه شمسی ما همانند دنباله دار مانکس است

علی رغم نام آن، اعتقاد بر این است که دنباله دار مانکس در واقع یک سیارک است. سیارک ها تکه هایی از سنگ هستند که در طی تولد منظومه شمسی از سیاره های سنگی (عطارد، زهره، زمین و مریخ) جدا می شوند

دنباله دار مانکس، 4.5 سال پیش نزدیک به خورشید در همان زمانی که زمین متولد شد، بوجود آمد. به زودی پس از آن، این سیارک بدشانس، به محل تاریکی در لبه منظومه شمسی پرت شد. میلیون ها سال بعد بصورت اتفاقی زمانیکه در مسیر مداری خود به خورشید نزدیک می شود آن را مشاهده می کنند

اخیرا دنباله دار مانکس در مسیر خور از ابر اورت به سمت خورشید نزدیک شده بود و آن را دور زد. در حال حاضر این دنباله دار در مدار جدید خود، در حال دور شدن از منظومه شمسی است و هر 860 سال یکبار زادگاه مادری خود را دور می زند

منظومه شمسی ما شامل هزاران سیارک است که تمامی آنها توسط نور خورشید در طی میلیون ها سال در نزدیکی آن حرارت دیده اند. البته به جز مانکس. دنباله دار مانکس بخش بیشتری از عمر خود را در ابر اورت سپری می کند – که سرد ترین مکان در منظومه شمسی ما می باشد

این اولین سیارک نپخته شده ماست که تا به حال رصد شده است. مانکس فسیل کاملی از زمانیکه منظومه شمسی ما خیلی جوان بود، آمده است و می تواند اطلاعات جدیدی را درباره خانه ما (زمین) در جهان هستی آشکار کند

Saeed Jafari, Science Journalist & Communicator