In 1992 werd een ontdekking gedaan die onze kijk op het universum heeft veranderd: de eerste planeet rond een andere ster dan onze Zon was gevonden. Voor die tijd vermoedden we wel al dat deze zogenoemde exoplaneten bestonden, maar er was geen bewijs voor. De ontdekking uit 1992 leverde het bewijs - de Aarde en zijn broertjes en zusjes in ons zonnestelsel zijn niet alleen.

Sinds die eerste ontdekking zijn er ondertussen al bijna duizend exoplaneten gevonden. Men denkt nu dat zelfs 2/3 van de sterren in de Melkweg ten minste één planeet om zich heen heeft draaien! Dus waarom hebben we dan niet eerder exoplaneten ontdekt? Dat komt doordat het fotograferen van een exoplaneet ontzettend moeilijk is: planeten zijn veel zwakker dan sterren en het licht van hun moedersterren overstraalt hen.

Om dit probleem op te lossen, moesten astronomen iets slims bedenken. Een van de meest succesvolle technieken om exoplaneten te identificeren is de 'radiale snelheidsmethode'. Met deze handige truc kun je zien of de ster wiebelt. Door de zwaartekracht trekt de planeet een beetje aan de ster terwijl hij eromheen cirkelt, waardoor de ster gaat wiebelen.

In 2008 slaagden astronomen er eindelijk in om een verre planeet echt te fotograferen. Sindsdien zijn er maar twaalf planeten direct gefotografeerd. Of eigenlijk 13, want de Very Large Telescope heeft er nu weer een gekiekt. Op de foto zie je de vage blauwe vorm van de planeet die om zijn moederster draait. Het is de lichtste exoplaneet die ooit is gefotografeerd!

Vertaling door Marieke Baan/NOVA