De Aarde staat bekend als de ‘blauwe planeet’. Dit komt door zijn uitgestrekte oceanen, die het oppervlak voor twee derde bedekken. Vanuit de ruime lijkt onze wereld op een vaal, blauw puntje. Misschien dat je afbeelding 2 herkent; het is een foto van de Aarde, genomen in 1990 door het ruimteschip Voyager 1 toen het zes miljard kilometer ver weg was! Nu, voor de eerste keer ooit, hebben sterrenkundigen de kleur weten te onderscheiden van een planeet die in een baan rondom een verre ster draait – en die kleur is ook blauw!

Dat is trouwens meteen waar de gelijkenissen van de twee planeten ophouden. De nieuwe wereld, of de ‘diepblauwe punt’, is een enorme gasreus, vergelijkbaar in grootte met Jupiter, de grootste planeet van ons eigen zonnestelsel. Hij staat dicht bij zijn ster, waardoor zijn atmosfeer extreem hoge temperaturen bereikt van meer dan 1000°C. Je vraagt je dan misschien af waarom de blauwe oceanen niet verdampen in deze extreme omstandigheden? Anders dan op Aarde, is het niet water wat deze planeet een blauwe kleur geeft. De atmosfeer is gevuld met deeltjes die op glas lijken, zogenaamde ‘silicaten’, en deze schitteren in een prachtig azuurblauwe kleur.

Om de omgeving nog minder op de Aarde te laten lijken, regent het glas op deze planeet! Deze glasregen valt zijwaarts naar beneden omdat hij door een gierende wind van 7.000 km per uur wordt weggeblazen! Terwijl de woorden ‘vale blauwe punt’ ons doen denken aan kalme, tropische wateren en een lichte zomerregen, draait het bij deze ‘diepblauwe punt’ allemaal om scherpe, razende stormen en kokende hitte.

Vertaling door Robin Kleian