Heb jij ooit met magneten gespeeld? Misschien heb je een proefje gedaan waarbij je een magneet op tafel legt vlakbij een ijzeren spijker. Als je de magneet langzaam richting de spijker duwt, is er een punt waarbij de spijker naar de magneet toe springt en eraan blijft plakken.

Hoe komt dat? Magneten hebben iets onzichtbaars om zich heen: een magnetisch veld. Dit kan een trekkende of duwende kracht zijn die op andere voorwerpen wordt uitgeoefend, zelfs al raakt de magneet het voorwerp niet aan!

De sterkste magneten van het Universum heten magnetars. Dit zijn hele kleine, compacte sterren. Magnetars zijn 50 keer zo massief als onze Zon maar zijn maar 20 kilometer breed. (Dat is de grootte van een kleine stad!)

Sterrenkundigen denken dat magnetars ontstaan wanneer massieve sterren sterven in een supernova explosie. De gassen van de sterren zetten zich uit in een kleurrijke wolk. Tegelijkertijd word de ster geplet en vormt het de magnetar.

De wolk die te zien is in de foto heet Kes 73. Middenin de kosmische wolk is een kleine magnetar. Maar wat deze ster mist in grootte maakt hij goed met energie. Hij schiet namelijk elke paar seconde krachtige stralen röntgenstraling uit! Op de foto zie je deze straling in blauw gekleurd.

Vertaald door Tibisay Sankatsing Nava