De kracht van het magnetisch veld van een ster kunnen we meten door te kijken naar de hoeveelheid röntgenstralen die de ster uitzendt. Meer röntgenstralen betekent een krachtiger magnetisch veld!
De afgelopen weken heeft Pokémon Go de wereld veroverd. Als je naar het strand gaat, zie je tientallen mensen die proberen om water Pokémons zoals Magikarp of Krabby te vangen. Wandel je langs het platteland, dan ben je omgeven door gras Pokémons als Caterpie.
Maar wat voor type Pokémon zou je tegenkomen in de Ruimte?
De Zon is natuurlijk geen Pokémon maar het heeft veel weg van de elektrische Pokémon Magneton. ‘Ontlading’ en ‘Zapkanon’ zijn twee van de meest krachtige aanvallen van Magneton.
De Zon kan ook zoiets, namelijk: krachtige stormen creëren die communicatiesatellieten uit kunnen schakelen en die elektrische stroomsystemen op Aarde kunnen beschadigen! Zulke stormen ontstaan door ‘magnetische velden’ op de Zon. Een magneet (net zo één als die je op de koelkast kan plakken) creëert een onzichtbaar krachtveld om zich heen. Dat noemen we een magnetisch veld. De Zon is een magneet, maar hoe de Zon en sterren zoals de Zon hun magnetische velden maken, is nog een beetje een raadsel.
De binnenkant van een ster bestaat uit lagen. Er is een laag waar de energie van de ster naar buiten beweegt en een andere laag waar de energie naar boven en naar beneden beweegt. Veel wetenschappers denken dat de supersterke magnetische velden van sterren ontstaan in het gebied waar die twee lagen bij elkaar komen.
Maar sterren die veel minder massief zijn dan de Zon hebben niet allebei die lagen, zoals je kan zien in het plaatje hierboven. Toch heeft een nieuw onderzoek net gevonden dat ook die sterren een heel sterk magnetisch veld hebben!
Het blijkt dat we nog niet alles van magnetische velden afweten!
De kracht van het magnetisch veld van een ster kunnen we meten door te kijken naar de hoeveelheid röntgenstralen die de ster uitzendt. Meer röntgenstralen betekent een krachtiger magnetisch veld!