De stukken rots en ijs in de puinschijf rondom Proxima Centauri lijken heel veel op die van onze planetoïdengordel en de Kuipergordel. Ze zijn zo klein als korrels stof tot rotsen van vele kilometers groot.
Wezens in het Universum zijn niet per se ruimtewezens – dat kan ook op ons wijzen.
Tot nu toe heeft buitenaards leven de Aarde nog niet bezocht, maar ook mensen hebben nog geen verre ruimtereizen gemaakt. Krijgen we ooit de kans om ons Zonnestelsel te verlaten en de verre ruimte te verkennen?
Als we dat doen, dan zou de ster het dichtst bij ons Zonnestelsel de meest waarschijnlijke bestemming zijn, genaamd Proxima Centauri.
Met de rakettechnologie van nu zouden we tientallen miljoenen jaren nodig hebben om deze ster te bereiken. Maar een nieuw project, genaamd de Starshot Project (Sterrenschot Project), wil deze reistijd verlagen naar maar 20 jaar.
Met behulp van krachtige lasers willen onderzoekers miniatuur ruimtesondes naar de ster schieten met snelheden van ongeveer 60.000 kilometer per seconde. Met die snelheid bereik je de Maan in minder dan 7 seconden!
Maar is een bezoek aan Proxima Centauri de moeite wel waard?
Met elke nieuwe foto lijkt de ruimte rondom deze ster spannender en interessanter. Vorig jaar werd een rotsplaneet gevonden die om de ster draait, die veel op Aarde lijkt. Onlangs ontdekten we dat de ster werd omringd met cirkels in de ruimte. Deze zogenaamde ‘puinschijven’ zijn gevuld met ijs en steen.
Puinschijven zijn verrassend herkenbaar, aangezien ons eigen Zonnestelsel twee van zulke gebieden huisvest, namelijk de planetoïdengordel en de Kuipergordel. Deze gebieden bevatten de reserveonderdelen van ons Zonnestelsel, met materiaal dat niet vormde tot grotere objecten zoals planeten of manen.
Deze rotsachtige gordels vertellen ons dat Proxima Centauri waarschijnlijk meer dan maar één planeet heeft, zelfs al hebben we tot nu toe alleen die kunnen ontdekken.
De ontdekking zal ook helpen met het toekomstige Starshot Project. Goede kennis van de ruimte om de ster heen is onmisbaar voor het plannen van een veilige en succesvolle missie.
De stukken rots en ijs in de puinschijf rondom Proxima Centauri lijken heel veel op die van onze planetoïdengordel en de Kuipergordel. Ze zijn zo klein als korrels stof tot rotsen van vele kilometers groot.