Mniej więcej co 50 lat wybucha w naszej Galaktyce masywna gwiazda stając się źródłem zjawiska, które nazywamy supernową. W wybuchu takim zewnętrzne części gwiazdy, które złożone są z gazu, zostają odrzucone w przestrzeń. Ten gorący gaz wysyła promieniowanie X (zwane też rentgenowskim), które astronomowie mogą sfotografować używając specjalnych teleskopów umieszczonych w przestrzeni kosmicznej.

To, co pozostaje z gwiazdy, zostaje ściśnięte do maleńkiej kuli, którą nazywamy gwiazdą neutronową. Gwiazda neutronowa ma masę porównywalną do dwóch Słońc, ale cała materia upakowana jest w kulę o wielkości 24 kilometrów - czyli jest ona około 60 tysięcy razy mniejsza niż nasze Słońce!

Fotografia umieszczona powyżej pokazuje gazowe szczątki pozostałe po eksplozji supernowej. Co ciekawe, gwiazda neutronowa (mała pomarańczowa kropka po prawej stronie obrazka) znajduje się daleko od pozycji, gdzie astronomowie myślą, że doszło do eksplozji (centrum obrazka).

Jeśli tylko obliczona pozycja eksplozji jest poprawna, astronomowie dostali kolejny dowód na to, że gwiazdy neutronowe dostają potężnego "kopniaka" w trakcie wybuchów supernowych.

Tłumaczenie: