Güneş Sistemi oluştuğunda geride birçok parça kalmıştı. Bu parçalara asteroidler ve kuyruklu-yıldızlar deniyor. 

Asteroidler kaya parçaları olup bunların çoğu Mars ve Jüpiter gezegeni arasındaki Asteroid Kuşağı'nda bulunmaktadır. Bu arada, kuyruklu yıldızlar da buz, kaya ve toz parçalarında oluşmakta olup, onlara da bazen 'kirli kartopları' ismi verilmektedir. Çoğu kuyruklu yıldız güneş sisteminin dış sınırında, Uranüs ve Neptün gezegenlerinin ötesinde Oort Bulutu'nda bulunmaktadır.

Bununla birlikte, bütün asteroid ve kuyruklu yıldızlar iyi huylu olmayıp yerlerinde durmazlar. Bazen kuyruklu yıldızlar Güneş Sistemi'nin iç taraflarına doğru bir seyahate çıkar. Kuyruklu yıldız gözlemi Dünya'ya yakın olduklarında çok görkemlidir, buzlarının bir kısmı Güneş'in ısısından dolayı eridiğinden, geceleyin gökyüzünde harika bir 'kuyruk' oluştururlar. 

Asteroidlerin bazıları da Dünya'ya yakın geçiş yaparlar. Dünya atmosferine giren küçük asteroid parçalarına meteorlar denir. Atmosferdeki hareketleri boyunca meteorlar yanarak parlak bir görünüm alırlar, bu nedenle onlara 'kayan yıldızlar' denir. Gökbilimciler aynı şeyin gökadamız Samanyolu'nun merkezindeki asteroidlerde de olduğunu düşünüyor.

Çoğu gökadanın merkezinde süper kütleli karadelik denilen nesneler bulunur. Süper kütleli bir karadeliğin yakınından geçen herhangi bir şey bu güçlü çekimin kuvvetinden kurtulamaz - hatta ışık bile!

Gökadamızın merkezindeki süper kütleli karadeliğin adı Sagittarius A*'dır. Gökbilimciler uzun yıllardır Sagittarius A*'dan gelen gizemli X-ışın parlamalarının farkında. Gökbilimciler şimdi bu ışık parlamalarının Sag A*'nın yuttuğu asteroidlerden kaynaklanabileceğini düşünüyor, aynı meteorların (ya da kayan yıldızlar) yanarak geceleyin gökyüzünde bıraktığı ışıktan izler gibi. Eğer bu teori doğruysa, Sagittarius A* etrafında trilyonlarca asteroid ve kuyruklu yıldız bulunması gerekiyor! 

Çeviri: Arif Solmaz - Çağ Üniversitesi Uzay Gözlem ve Araştırma Merkezi, Mersin/Türkiye