Μια βραδιά με ξαστεριά, μακρυά απ τα φώτα της πόλης, είναι γεμάτη με χιλιάδες άστρα που τρεμοπαίζουν. Όλα είναι αστέρια  του Γαλαξία μας.

Πέρα απ' τον Γαλαξία μας υπάρχουν δισεκατομμύρια άλλοι γαλαξίες που φτάνουν μέχρι την άκρη του Σύμπαντος. Η βαρύτητα κρατάει στον καθένα απ'  αυτούς δισεκατομμύρια αστέρια, αστρική σκόνη και αέριο.

Οι Γαλαξίες έχουν διάφορα σχήματα. Πολλοί είναι σπειροειδείς σαν τον δικό μας Γαλαξία. Είναι πολύ λεπτοί και συνήθως έχουν μεγάλες σπείρες που τυλίγονται γύρω από το διογκωμένο κέντρο. Περιστρέφονται σαν σβούρες, πολύ γρήγορα.

Υπάρχουν πολλοί τέτοιοι γαλαξίες κι αυτό είναι ένα μυστήριο για τους επιστήμονες. Οι λεπτοί τους δίσκοι είναι εύθραυστοι και μπορούν πολύ εύκολα να καταστραφούν κατά την σύγκρουση με άλλους γαλαξίες.

Κάθε γαλαξίας πέφτει θύμα μια τέτοιας σύγκρουσης τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του. Κατά μία σύγκρουση ανάμεσα σε δύο γαλαξίες, δύο πράματα μπορούν να συμβούν: είτε και οι δύο θα παραμορφωθούν και νέα αστέρια θ' αρχίσουν να δημιουργούνται με ξέφρενο ρυθμό, είτε ο ένας γαλαξίας θα περάσει μέσα απ τον άλλον και θα νοιώσει μόνον τη βαρύτητα του άλλου.

Για πολλά χρόνια, οι επιστήμονες πίστευαν πως όταν δύο σπειροειδείς γαλαξίες παρόμοιου μεγέθους συγκρουστούν, θα ανακατευτούν και θα φτιάξουν έναν νέο τύπο γαλαξία, το λεγόμενο Ελλειπτικό, που έχει το σχήμα ενός τεράστιου μακρόστενου πεπονιού.

Μα αν δύο σπειροειδείς γαλαξίες δίνουν έναν ελλειπτικό, πώς και έχουμε τόσους πολλούς σπειροειδείς γαλαξίες στο Σύμπαν? Αυτή η ερώτηση κρατάει τους αστρονόμους ξύπνιους τις νύχτες εδώ και δεκαετίες.

Λοιπόν, βρήκαν την απάντηση, μόλις την περασμένη βδομάδα: καινούργια στοιχεία έδειξαν πως τέτοιου είδους συγκρούσεις φτιάχνουν έναν τεράστιο σπειροειδή -αντί για ελλειπτικό -γαλαξία. Και γι' αυτό προφανώς υπάρχουν τόσοι πολλοί σπειροειδείς γαλαξίες στο Σύμπαν!

Απόδοση: Χαρά Παπαθανασίου