این صحنه را تصور کنید: یک شب گرم تابستانی است و جایی در حومه شهر، بسیار دور از نزدیکترین آبادی هستید. بادی نمی وزد و تنها صدایی که سکوت شب را بر هم می زند صدای جنبیدن جانوران شب است. روی زیرانداز خود دراز کشیده اید و به آسمان پرستاره بالای سرتان نگاه می کنید. ماه به شما لبخند می زند و ستاره ها به زیبایی چشمک می زنند. می توانید زمانی را متصور شوید که چنین آرامشی داشتید؟

اما همه چیز به این آرامی که به نظر می رسد نیست. در اعماق آسمان کهکشان مارپیچی وجود دارد که همسایگانش در حال تکه تکه کردنش هستند!

نام این کهکشان ESO۱۳۷-۰۰۱ است و در واقع شما نمی توانید آن را ببینید چون در لایه ضخیمی از غبار کیهانی پنهان شده است. این کهکشان را فقط می توان با کمک قدرت تصویربرداری زیاد تلسکوپ فضایی هابل در عکس بالا دید.

کهکشان ESO۱۳۷-۰۰۱ در حال سفر کردن از درون خوشه کهکشانی آبِل-۳۶۲۷ است. در طول این سفر کهکشانهای این خوشه ESO۱۳۷-۰۰۱ را از همه طرف می کشند. نوارهای آبی رنگی که در اطراف این کهکشان دیده می شود حاصل این کش مکش فضایی است. با نگاهی دقیقتر می توان متوجه شد که این نوار آبی را ستاره های پرنور جوان و داغ تشکیل داده اند.

کهکشان ESO۱۳۷-۰۰۱ بخشی از خوشه کهکشانی نورما است که در نزدیکی مرکز جذب کننده بزرگ قرار دارد. ما دقیقا نمی دانیم که جذب کننده بزرگ چیست، اما هرچه هست نامش برازنده اش است! این منطقه آنقدر پرجرم است و آنقدر نیروی گرانش قوی ای دارد که همه خوشه های کهکشانی اطرافش را به سمت خودش می کشد. حتی کهکشان ما هم در حال جذب شدن به سمت این منطقه مرموز است.

ترجمه از آیرین شیوایی، دانشجوی دکترا در دانشگاه کالیفرنیا در ریورساید