Άνοιξε τα χέρια σου, μια αγκαλιά. Τι θά λεγες πως κλείνει; Τίποτα, μάλλον. Υπάρχει βέβαια αέρας που αποτελείται από αόρατα σωματίδια -για παράδειγμα, οξυγόνου που αναπνέουμε.

Και τώρα πες πως είσαι το διάστημα κι ανοίγεις μια αγκαλιά. Τώρα ο χώρος ανάμεσα στα χέρια σου είναι πραγματικά άδειος.

Το διάστημα είναι άδειο, κενό: χωρίς ίχνος αερίου ή σκόνης.

Στο Σύμπαν κυριαρχεί κενό. Ωστόσο ανάμεσα στ' αστέρια του Γαλαξία υπάρχει αέριο και σκόνη: η Μεσοαστρική ύλη.

Η Μεσοαστρική ύλη είναι λεπτεπίλεπτη. Μια κουταλιά της θα ζύγιζε 100 τρισεκατομμύρια φορές λιγότερο από μια κουταλιά ατμόσφαιρας!

Η μεσοαστρική ύλη πήζει με τον καιρό και μαζεύει όλο και περισσότερο υλικό μέχρι που φτιάχνει ένα μεγάλο νέφος, σαν αυτό της φωτογραφίας.

Τέτοια νέφη λέγονται Σκοτεινά Νέφη. Αποτελούνται -όπως κι άλλα νέφη- από αέριο και σκόνη. Σε αντίθεση όμως με άλλα νέφη που συνήθως φέγγουν γαλάζια και ρόζ, ένα Σκοτεινό Νέφος είναι τόσο πυκνό που απορροφάει όλο το φως που είτε παράγει το ίδιο ή που πέφτει πάνω του.

Όπως ο Ήλιος ξετρυπώνει μέσα από τα σύννεφα, έτσι θα φωτίσει και μέσα απ το σκοτεινό νέφος. Στην καρδιά του, συμπυκνώνεται υλικό και φτιάχνει αστέρια που θα ξεκινήσουν μια λαμπρή ζωή!

Απόδοση: Χαρά Παπαθανασίου